BOER BORIS WIL GEEN FEEST - Ted van Lieshout & Philip Hopman (Gottmer)

Deze dagen zijn de Nationale Voorleesdagen. Prima initiatief, vooral als het Prentenboek van het Jaar zo juist gekozen is als dat van dit jaar: BOER BORIS GAAT NAAR ZEE van Ted van Lieshout (tekst) en Philip Hopman (tekeningen). Ik schreef er hier destijds over. Maar afgelopen jaar verscheen ook deel vier in de serie: BOER BORIS WIL GEEN FEEST. En het is weer een uiterst charmante, grappige, mooie, verrassende aflevering. De twee sleutelgrappen (die over een pasgeboren worteltje én die waarin we zien wat de reden is dat 'Boris Boer' toch wél een feest wil geven) zijn briljant en het rijm en het ritme van het vertel-vers bewijst weer eens dat Van Lieshout de enige echte erfgenaam van Willem Wilmink is.
En dan Philip Hopman. Van het feestontkennende Borisje op de titelpagina tot aan koeien-, kippen- en kuikensconfetti op de laatste spread is het juichen. Is het vertoeven in een goede wereld van de juiste compositie, de juiste humor en de juiste kleur. Zoals altijd kunnen we óók het subprentenboek van het muisje, de merel, de kat en de hond volgen, en genieten van verrassende ensceneringen (of heet dat bij een prentenboek, net als bij de film, 'decoupages'?), zoals bij de prent van de vier kleine biggetjes, waarin we vanuit de stal naar buiten kijken.
Opnieuw dus: geweldig. En op naar deel vijf.
 

HOE IK PER ONGELUK EEN BOEK SCHREEF - Annet Huizing (Lemniscaat)

Katinka wil graag een boek leren schrijven en zoekt haar lessen bij haar overbuurvrouw, die al heel wat boeken op haar naam heeft. Aan de hand van de tips van Lidwien, die overbuurvrouw dus, begint Katinka aan haar avontuur. Er is dan ook best wat om over te schrijven: haar vader is verliefd en begint een nieuwe relatie met Dirkje. Nu heeft Katinka Dirkje als het ware zelf gevonden voor haar vader, maar toch: die nieuwe aanwezigheid doet Katinka beseffen dat ze toch haar overleden moeder mist.
De vorm van dit boek is zeer goed gelukt. De lezer krijgt ook schrijftips, maar die staan het doorlopende, fris vertelde verhaal totaal niet in de weg. Dat heeft Huizing knap gedaan. Wie debuteert wil zich liever later niet schamen voor zijn eerste boek, en Huizing kan gerust zijn: dat zal haar met dit boek totaal niet gebeuren. 

VALAVOND - Marita De Sterck (Querido)

Jarenlang sprak Marita De Sterck met oudere bewoners van het dorp Mariahoeve, het dorp waar ze zelf woont. Ze sprak met hen over de periode voor en in de Tweede Wereldoorlog, en daar kwam een schat aan informatie uit, die De Sterck vervolgens gebruikte als voedingsbodem voor een nieuwe historische roman, VALAVOND. Het is een van haar beste boeken geworden. Ze volgt een aantal jonge mensen, meer in het bepaald Marieke en Mona. Marieke is een vrijgevochten dochter van een duivenmelker, en ze moet zien te bepalen van wie ze het meeste houdt: van Fons of van Stan. Ze zijn familie van elkaar, Fons en Stan, ze lijken op elkaar, maar als de oorlog om verzet vraagt gaat de een daar op in en de ander schroomt. Eenzelfde keuze dringt zich aan Mona op, die als jonge 'serveuse' mannen om haar vinger moet zien te winden, en ze zo moet verleiden om geld uit te geven in het café waar Mona werkt. Het hele boek is doortrokken van het gewicht dat de consequenties van je keuzes aan je oplegt. Dat maakt De Sterck schrijnend duidelijk, en dat alles is verpakt in een mooie stijl die prachtig bijgekleurd wordt door het Mariahoeve-Vlaams. En dat onder alles dus diverse historische gebeurtenissen liggen (zie het nawoord van het boek) maakt dit boek alleen nog maar meer pregnant.