De Amerikaanse singer-songwriter Tommy Wallach schreef een apocalyptische young-adultroman die in de Verenigde Staten behoorlijk insloeg. Ardor, zo heet de asteroïde die op de aarde af komt en met een kans van 66,6% de wereld zal vernietigen. Als predident Obama het op televisie vertelt is er in zijn blik niets meer van het jongensachtige dat hij normaal gesproken heeft. Van alle mogelijk getroffenen op de globe laat Wallach ons vier jongeren volgen: Peter, Eliza, Andy en Anita. In korte hoofdstukken waarin afwisselend een van hen het gezichtspunt vormt dringen we tot diep in hen binnen. Daarbij staat alles, door Ardor, op scherp: want wat is leven werkelijk, als het nog maar twee maanden duurt? Is anarchie voor de hand liggend, en egoïsme, of betrek je je juist meer op een ander? Wallach gebruikt voor dit viertal het mooie woord 'karass', dat de vertaalster verstandig genoeg onvertaald laat. Het is een begrip uit een Vonnegut-roman (geen toevallige verwijzing, Wallach heeft Vonnegut goed gelezen) voor zoiets als 'een onzichtbaar met elkaar verbonden kleine groep mensen'. Wallach houdt het juiste midden tussen diepgang en spanning, want je wilt graag verder lezen, en voorspelbaar wordt het nooit, maar je wilt van tijd tot tijd toch ook graag stilstaan bij wat er zich aan eigen gedachten in je hoofd vormt: hoe zou ik reageren, wat zou ik doen? Sterk boek, van deze Wallach, dat terecht nu ook in de rest van de wereld furore maakt.
Dit boek werd vertaald door Aimée van Warmerdam.
zondag 17 januari 2016
vrijdag 8 januari 2016
ONDER MIJN HUID - Marlies Slegers (Luitingh Sijthoff)
Het is een veel groter probleem dan we denken: sexting. Het rondsturen van naaktselfies die alleen voor een vriendje gemaakt zijn, maar uiteindelijk gebruikt worden om een meisje (soms een jongen) aan de schandpaal te nagelen als 'slet'. In de eerste klassen van de middelbare school, soms zelfs al op de basisschool. Het schijnt dat 88% van de 'vertrouwelijk' gestuurde naaktfoto's verder verspreid worden. Dit kan zeer, zeer schadelijke gevolgen hebben, maar echt, het komt dus veel vaker voor dan we denken, namelijk: vrijwel in elk klas. Over dit probleem schreef Marlies Slegers een helder, spannend, uitgebalanceerd boek. Ze weet overduidelijk veel van het probleem af, maar ze gebruikt die kennis niet om een 'adviesboek' te maken, maar juist om een (helaas voor veel meisjes) herkenbaar verhaal neer te zetten, dat ook gewoon spannend is, en een slimme plot heeft. Juist dáárom kan dit boek hopelijk ook nog eens sextingleed voorkomen.
dinsdag 5 januari 2016
GEFELICITEERD, LEONARD PEACOCK - Matthew Quick (Lemniscaat)
Leonard Peacock wordt achttien jaar. Maar niemand feliciteert hem. Nu is Leonard op zijn verjaardag ook zelf met heel andere zaken bezig. Hij heeft zijn lange, engelachtige haren afgeknipt en is op weg om zijn voormalig beste vriend te vermoorden, en daarna zichzelf neer te schieten. Maar eerst wil hij nog wat afscheidscadeaus langsbrengen bij de vier mensen die hem werkelijk lief zijn: zijn buurman, een klasgenoot die prachtig viool kan spelen, het meisje op wie hij verliefd is en zijn favoriete leraar.
Dat zijn de uitgangspunten voor deze harde, maar toch ook aandoenlijke young-adult-roman. Het boek is in de ik-vorm geschreven en daarmee brengt Matthew Quick ons heel dicht bij Leonard. De vorm is apart: korte hoofdstukken, maar voorzien van allerlei noten onderaan de bladzijden, afgewisseld met brieven uit de toekomst, die door een latere Leonard geschreven zijn aan de huidige (of... nou ja, lees dat zelf maar). Dit boek is een ernstige, soms bittere, maar toch ook hoopvolle vorm van de traditionele Amerikanse YA-novel, en het is goed dat Quick langzaam in het Nederlands vertaald raakt.
Dit boek werd vertaald door Ineke Lenting.
Dat zijn de uitgangspunten voor deze harde, maar toch ook aandoenlijke young-adult-roman. Het boek is in de ik-vorm geschreven en daarmee brengt Matthew Quick ons heel dicht bij Leonard. De vorm is apart: korte hoofdstukken, maar voorzien van allerlei noten onderaan de bladzijden, afgewisseld met brieven uit de toekomst, die door een latere Leonard geschreven zijn aan de huidige (of... nou ja, lees dat zelf maar). Dit boek is een ernstige, soms bittere, maar toch ook hoopvolle vorm van de traditionele Amerikanse YA-novel, en het is goed dat Quick langzaam in het Nederlands vertaald raakt.
Dit boek werd vertaald door Ineke Lenting.