Hij is onze eigen chroniqueur, Rindert Kromhout, en ik hoop dat hij dat nog lang is. Net zoals ik genoot van zijn trilogie die speelde in de kunstenaarskring rond Virginia Woolf (SOLDATEN HUILEN NIET, APRIL IS DE WREEDSTE MAAND en VERTEL ME WIE WIJ WAREN), zo genoot ik van het eerste boek van dat wat hopelijk een nieuwe trilogie gaat worden: EEN MANN. De hoofdpersoon is dit keer de jonge Klaus Mann, oudste zoon van schrijver Thomas Mann. Zelf is hij ook druk bezig om schrijver te worden, maar de schaduw van die vader ('de tovenaar') is diep en zeer aanwezig. Dat het boek nergens werkelijk zwart wordt komt door de heerlijke omgang tussen de verschillende leden van het gezin Mann. Oudere zus Erika en Klaus zijn twee handen op één buik, en heel mooi is ook de langzaam zichzelf wordende jongere broer Golo (hopelijk krijgt die een eigen boek). Het sterkste is misschien wel dat het zoals altijd fijne lezen dat dit boek teweegbrengt dat we tegelijkertijd óók veel te weten komen van de tijd in Duitsland rond de opkomst van het nationaal-socialisme. Kromhout doet opnieuw iets heel speciaals binnen de Nederlandse jeugdliteratuur (dit doet niemand hem na) en ik zeg het nog een keer: ik hoop dat hij het nog lang zal doen. vrijdag 31 maart 2017
EEN MANN - Rindert Kromhout (Leopold)
Hij is onze eigen chroniqueur, Rindert Kromhout, en ik hoop dat hij dat nog lang is. Net zoals ik genoot van zijn trilogie die speelde in de kunstenaarskring rond Virginia Woolf (SOLDATEN HUILEN NIET, APRIL IS DE WREEDSTE MAAND en VERTEL ME WIE WIJ WAREN), zo genoot ik van het eerste boek van dat wat hopelijk een nieuwe trilogie gaat worden: EEN MANN. De hoofdpersoon is dit keer de jonge Klaus Mann, oudste zoon van schrijver Thomas Mann. Zelf is hij ook druk bezig om schrijver te worden, maar de schaduw van die vader ('de tovenaar') is diep en zeer aanwezig. Dat het boek nergens werkelijk zwart wordt komt door de heerlijke omgang tussen de verschillende leden van het gezin Mann. Oudere zus Erika en Klaus zijn twee handen op één buik, en heel mooi is ook de langzaam zichzelf wordende jongere broer Golo (hopelijk krijgt die een eigen boek). Het sterkste is misschien wel dat het zoals altijd fijne lezen dat dit boek teweegbrengt dat we tegelijkertijd óók veel te weten komen van de tijd in Duitsland rond de opkomst van het nationaal-socialisme. Kromhout doet opnieuw iets heel speciaals binnen de Nederlandse jeugdliteratuur (dit doet niemand hem na) en ik zeg het nog een keer: ik hoop dat hij het nog lang zal doen. donderdag 2 maart 2017
STUKJES HEMELBLAUW - Sue Durrant (Meis & Maas)
Vanaf het eerste moment leef je mee met Ira en Zac. Ze zijn ouderloos en na veel omzwervingen komen ze in het Skilly-huis terecht. Daar hebben ze het relatief goed. In dagboekvorm vertelt Ira van elf over de andere kinderen uit het huis, over de volwassenen die voor hen zorgen, maar onder al haar verhalen ligt een pijnlijk verlangen. Naar een huis, een écht huis, met mensen die je familie kunnen zijn. Ira is zo'n meisje dat het leed van iedereen om zich heen opvangt en wil leren begrijpen. Je wenst haar en haar onstuimige broertje dan ook alles wat ze wensen. Op een dag mogen ze op vakantie, bij de oudere lerares Martha. Vanaf dat moment verandert hun leven. STUKJES HEMELBLAUW is warm en menselijk. Het heeft oog voor alle personen in het boek, tot en met de strenge directrice. Dit boek is een debuut, en dat maakt het extra bijzonder, want STUKJES HEMELBLAUW is eigenlijk óók meteen al een klassieker. Dit boek werd vertaald door Nan Lenders.