Met een heel mooi omslag van Martijn van der Linden, waarop een lange rij dieren in silhouet vanuit de maan naar de aarde afdaalt, dient Hans Hagens nieuwe kinderroman zich aan. Het is een boek dat enigszins in de lijn ligt van het mooie DE DANS VAN DE DRUMMERS. Ook in dit boek gaat het om dorpsgemeenschap in een land ten zuiden van de Evenaar en het gaat ook om wat je de volgende generaties meegeeft. In dit geval moeten Yuna en haar oma (en de rest van het dorp) moeten leren om te gaan met het verdwijnen van het schip van Yuna's opa. Komt het nog terug?
Het gaat echter vooral ook over het vertellen van verhalen. In een sensitieve, poëtische stijl weeft Hagen een web van verschillende vertellingen, een web tussen echt en droom, en worstelend in dat web moet Yuna ook leren aanvaarden dat zij de nieuwe vertelster van het dorp moet gaan zijn. Het gaat dus óók over opgroeien en je verantwoordelijkheid en taak vinden.
Voeg daarbij de prachtige tekeningen van Martijn van der Linden en de liedjes, op cd meegeleverd, van Floor Minnaert, en je hebt een boek dat vooral ook een belevenis is.