De nieuwe Sarah Crossan is er. In NIEUWE MAAN vertelt de steeds bekender wordende schrijfster - opnieuw in vrije verzen - het verhaal van Joe. Hij is zeventien en op zijn zevende zag hij zijn broer Ed voor het laatst, omdat Ed toen op het verkeerde moment op de verkeerde plaats was, en sindsdien in een Texaanse gevangenis de voltrekking van zijn doodstraf afwacht. Het gezin is, weliswaar op een andere manier dan Ed, maar toch ook zwaar gestraft. Joe's moeder is weggelopen en Angela, zijn zus, schippert tussen betrokkenheid en afstand nemen. Er is nog een tante, zij zorgt voor de kinderen, maar als er één ding is wat ze niet bevordert, dan is het wel contact hebben met Ed - op wie Joe toch altijd heel dol was.
Het boek begint bij de aankondiging van de datum van de doodstraf, en bij de reis die Joe onderneemt om zijn broer uiteindelijk toch op te zoeken. De vorm waarin dit pregnante verhaal wordt verteld, de korte zinnen, het vele wit op een bladzijde, zorgt dat je door het boek vliegt en toch voldoende aandacht schenkt aan alle nuances in de vertelling van Crossan. Een boek over een onderwerp waar je niet vaak over leest, en wat mij betreft een van de betere YA-romans die ik de laatste tijd las.
Dit boek is vertaald door Sabine Mutsaers.