Na het aanzeg-telefoontje, waarmee het boek opent, begint het al: Noor is best blij. Want ze hoeft vanwege de begrafenis niet naar school én ze zal er haar lievelingsneefje Koen zien. Ze staat voor de zekerheid nog wel even voor de spiegel haar droevige gezicht te oefenen. Maar de dag zelf biedt spelletjes met het autoraam, de geur van pepermuntjes en warm leer, kikkers en visjes in een vijver. En een onderzoek naar namen op grafstenen, en overpeinzingen of oom Frank nu nog wel een mens is.
De heerlijk wild geschilderde, met hun bonte, warme kleuren, verlenen al net zo veel plezier aan deze uitzonderlijke dag als de tekst. De begrafenis blaakt van het leven, júíst op de plek van de dood. Een heel origineel boek.
Dit boek werd vertaald door J.H. Gever.