Een paar jaar geleden werd ze uit het niets een van de belangrijkste dragers van de moderne young-adultliteratuur - ik heb het over Angie Thomas die met
The hate you give een zeer belangrijke klassieker neerzette, een boek dat mede de gedachten beïnvloedde van iedereen die zich met racisme en kansenongelijkheid bezighield, en vooral van de mensen die er nog niet zoveel over hadden gelezen. Met Starr, de hoofdpersoon van
THUG, leefde je mee, en door haar begréép je ineens veel meer van, bijvoorbeeld,
white privilege.
Daarna kwam een sterke opvolger, Niet te stoppen, en nu is er dan Thomas' derde boek, De roos uit het beton. In dit boek lezen we het verhaal van de zeventienjarige Maverick Carter, de jongen die uiteindelijk de vader van Starr zou worden - een prequel dus. Maverick blijkt aan het begin van het verhaal door een gescheurd condoom een kind verwekt te hebben bij een meisje dat hij nauwelijks kent, maar hij neemt de verantwoordelijkheid op zich en gaat zijn babyzoon zelf opvoeden. Jong vader worden - daar gaat dit boek over. Maar ook over opgroeien in een criminele buurt, met een vader in de gevangenis, en de moeizame groeigrond die dat oplevert voor je dromen. Maar rozen kunnen soms ook tussen het beton opbloeien.
Dat beeld van de roos begeleidt het plot van deze roman op een mooie manier. En voor de rest is het weer net als bij Thomas' eerdere boeken: zodra je begint wil je doorlezen. De roos uit het beton is zo'n zeldzaam boek dat bij elke bladzijde juist aanvoelt: zó moest dit verhaal geschreven worden, en lezen zul je - liefst in één lange teug.
De uitstekende vertaling is van Aimée Warmerdam. Zij is echt een van mijn favoriete vertalers, je vraagt je werkelijk nérgens af: wat zou hier in het origineel gestaan hebben? Het is natuurlijk en soepel, en Warmerdam levert daarmee een vertaling die een belangrijk boek als dit volledig laat bloeien.
320 bladzijden, leeftijd: 15+. Koop dit boek bij je plaatselijke boekhandel, of bestel het hier.