
Hetzelfde geldt voor SAMEN OVER EEN MUURTJE waarin 101 gedichten van Geert De Kockere verzameld zijn. Het boek is een mooi eerbetoon geworden aan de dichter die al net zo van lichte absurditeit houdt als Catharina Valckx. In De Kockere's geval vinden we die anarchie terug in versjes die vaak vrolijk ontsporen. En soms zijn ze prachtig gaaf - zoals het gedicht hieronder, een van zijn allermooiste:

Het moet.
Van wie weet hij niet.
Het zit in zijn kop.
En wat moet,
dat doet zijn lijf.
Schub voor schub,
vin na vin
de stroom op.
Dus nu gauw naar school jij!
Het moet.
Als de zalm.
Maar dan voet voor voet.