Ezra (12) is de oudste dochter van een vader die in een oorlog heeft moeten werken en nu niet meer tegen vuurwerk, harde knallen en ander geweld kan. Bijna op het einde van SUIKERSPIN zegt hij: 'Ik heb er een zooitje van gemaakt, Ezra.'Zij antwoordt: 'Een zooitje waarvan?'
'Van het leven.'
'O. Daarvan. Geeft niet hoor.'
Dat soort dialogen tekenen het karakter van Ezra - een meisje dat twaalfjarig-stoer alles goed probeert te maken en het tekent ook de schrijfstijl van Derk Visser. Nuchter, geestig.
In zijn boeken moeten de hoofdpersonen over het algemeen behoorlijk tegen de pech en de wanhoop in duwen, en ook hier moet Ezra samen met haar zusje Zoë flink bergop. Maar zoals altijd is er lucht aan het einde - en dat maakt Derk Visser tot dé chroniqueur van de dapperheid en het doorzettingsvermogen dat kinderen soms nodig hebben. Hij maakt van Ezra een meisje waar je van gaat houden - en dat in het korte bestek van een kindernovelle. Ja, Derk Visser is een unieke schrijver, en SUIKERSPIN getuigt daar opnieuw van.
