Hoofdpersoon is de veertienjarige Luan, een jongetje dat dreigt te ontsporen onder invloed van twee vriendjes. Na een gebeurtenis die echt te ver gegaan is (waarvan de toedracht lang onaangeduid blijft in het boek, een van de slim aangebrachte spanningslijnen) volgt er een straf: Luan moet een tijd gaan doorbrengen met zijn oma, die trouwens evenzeer uit de gratie is. Oma is een heerlijk personage, en zij neemt Luan mee op een tocht langs windmolens - die wil ze fotograferen. Mooi symbolisch, want Luan blijkt tegen heel wat windmolens in zijn hoofd te vechten, en uiteindelijk, precies op het moment dat oma haar fotografietocht staakt, blijkt Luan een hoofd vol helderheid voor zichzelf te hebben gecreëerd. Ik schrijf dit trouwens veel cryptischer en psychologischer op dan dat het in het boek op ons toekomt. Dingen die ik niet over schapen wist is een boek dat heerlijk leest, dat precies licht én precies betekenisvol genoeg is, en dat memorabele personages bevat. Oftewel: het is opnieuw een Jacobs die doet uitzien naar meer. Ploegsma?
128 pagina's, leeftijd: 10+. Lees of koop dit boek bij je lokale boekhandel, of bestel het hier.
