Hoe een jongen zonder enige vorm van zelfwaardering langzaam de weg vindt naar de mensen om hem heen. Zusak schreef vóór zijn beroemde DE BOEKENDIEF deze ontroerende roman (plus twee eerdere, totaal los te lezen delen over hetzelfde gezin die in Nederland verschenen bij Sjaloom en inmiddels zo goed als onvindbaar zijn). Het is zo'n boek waarbij je na het omslaan van elke pagina hoopt dat de schrijver de hoofdpersoon niets aan zal doen, omdat je hem alle geluk gunt. In een mooie vorm (het boek is grotendeels geschreven in de vertellende ik-vorm, maar wordt afgewisseld met korte flarden poëtisch proza die de jongen over wie dit boek gaat schrijft) trekt dit boek je moeizaam het leven van Cameron Wolfe en zijn broers en zus, vader en moeder in. Een van de beste, gloeiendste, warmste kleine Young Adult romans die ik las. Kandidaat - wat mij betreft - voor de Dioraphte Jongeren Literatuur Prijs.
Dit boek werd vertaald door Eefje Bosch.
