Oké, pas op - hier komt een zéér enthousiaste leestip: alles is leuk aan DE RIDDER DIE NIET SLAPEN WILDE (EN ZIJN PAARDJE PARCIFAL). Ten eerste de tekeningen - die zijn los en vrolijk, beweeglijk en vrij. Dan het verhaal: de hoofdpersoon is een ridder met allerlei wapens, die natuurlijk voor het slapengaan moeten worden uitgeprobeerd. En we hebben het hier over échte zwaarden en dolken (maar geen helm, bah, een helm). De clou is heel fijn. Verder: het vertelperspectief (veel te technisch woord voor dit stralende boek): dat ligt bij de paardjes die buiten galopperen - terwijl het verhaal zich in de slaapkamer van de ridder voltrekt. O, en de vertelwijze: alsof Casaer tegenover je zit en het verloop van een heerlijk geinig toneelstuk aan je vertelt (eerste zin: Dus er is een ridder.). Tenslotte: de prettige vormgeving van Leen Depooter. Zij voelde de dynamiek van het verhaal perfect aan en zette precies die zinnen in een groter font die dat verdienden.Dus: zocht iemand nog een geschikt prenten-/voorleesboek voor al dan niet drukke zoontjes? Wel, hier is er een.
Ja, dit is een zéér enthousiaste leestip.
