Een nieuw boek van Kitty Crowther is altijd een juichwaardig iets. Maar nu krijgen we maar liefst drie verhalen in één: Kleine Beer vraagt elke avond om dezelfde drie slaapverhaaltjes, en Mama Beer vertelt die met plezier. Het is een warm ritueel waar we getuige van zijn en de beerfiguurtjes zijn prachtig. Maar de drie slaapverhalen zijn nog mooier. Ze zijn grappig en geruststellend, maar ook fijn geheimzinnig - omdat ze in de nacht spelen en over het wonderbaarlijke fenomeen van de slaap gaan. Het zinnetje: 'Kies een ster, die brengt je naar morgen' is bijvoorbeeld zo mooi. Bezwerend ook, bijna. Ik ben heel enthousiast over dit boek, ook vanwege de tekeningen natuurlijk - die op zich ook net weer een tikje anders zijn, omdat de sterkste kleur een bijna fluo-roze is. Enfin: heel mooi boek dus, met kenmerken van een bedtijdklassieker.
Dit boek werd vertaald door Siska Goeminne.
