DE ZWEETVOETENMAN kreeg in juni een Zilveren Griffel en ik had het nog steeds niet gelezen. Dat kon natuurlijk niet, en ik neem het mezelf ook kwalijk, want het is een UITZONDERLIJK GEWELDIG boek - en tegelijkertijd neem ik het mezelf niet kwalijk, want nu kon ik er alsnog flink van genieten en niet alleen de Griffeljury maar ook alle lezers en recensenten die me voorgingen complimenteren met hun goede smaak. Want ja, DE ZWEETVOETENMAN is dus uitzonderlijk geweldig.Het begint al bij het idee. Er bestond nog geen boek voor kinderen over de rechtspraak. Maar als het had bestaan was het vast niet zo uitputtend en veelomvattend geweest. Annet Huizing moet werkelijk jaren besteed hebben aan onderzoek, aan formuleren en aan nadenken over de opzet. Want die opzet! Het boek leest heerlijk, en dat komt omdat je stap voor stap, aan de hand van sprekende en vaak grappige voorbeelden, door alle aspecten van het recht gegidst wordt. De blokjes per hoofdstuk zijn kort, er staan begrippen uitgelicht, maar er zijn ook overzichtspagina's, er is een verklarende woordenlijst, er wordt teruggekomen op eerdere onderwerpen en er is als afsluiting een fijne, vrolijke laatste zaak (waar we toch ook weer iets aanvullends uit leren).
Een heel, heel grote bijdrage leverde Margot Westermann. Zij maakte niet alleen de tekeningen, maar verzorgde, zeer waarschijnlijk in nauwe samenwerking met Annet Huizing, de fantastische vormgeving. En bij dit soort complexe boeken is vormgeving de helft van het succes. Dat uitgeverij Lemniscaat er een groot en dik boek van maakte, ruim opgezet, helpt ook.
DE ZWEETVOETENMAN is, kortom, zo'n boek dat maar eens in de zoveel jaren gemaakt wordt, en dus is het, ik zei het geloof ik al, UITZONDERLIJK GEWELDIG.
