Luuk (13) en Ida (12) zijn twee van de vijfhonderd kinderen die na de Tweede Wereldoorlog drie maanden naar Denemarken worden gestuurd om aan te sterken. Ze komen op dezelfde boerderij terecht, en maken daar een zomer mee die hen doet groeien – niet enkel letterlijk.
IK KAN NOG STEEDS NIET VLIEGEN is opnieuw een blinkend boek in Anna Woltz’ toch al rijke oeuvre. Een boek, en zeker een historisch boek, binnenkomen, kan soms even doorzetten zijn. Bij Woltz is dat nooit zo. Ze schrijft zo wendbaar dat je het verhaal in dartelt en ongemerkt alle informatie meekrijgt die je moet weten. Luuk en Ida zijn volkomen geloofwaardig, en het boek raakt sterk aan diepere gronden. Een grote aanrader.
