Er verschijnt een Ding, het zet zich eenzaam op een strand en niemand kijkt naar hem om. Behalve de 'ik' uit dit kijk- en leesboek van Shaun Tan. Na wat omzwervingen wordt een plek gevonden, maar sterk van Tan is dat hij niet een voorspelbaar hallelujah-einde biedt. Hij weet het ook niet. Er zijn dingen en mensen waar we niet van weten wat we met ze aan moeten vangen, maar, lijkt dit boek te zeggen, het beste wat we kunnen doen is nadenken, proberen en nog eens proberen. Het visueel prachtig in elkaar gestoken boek (het einde bijvoorbeeld! waar langzaam uitgezoomd wordt en zo woordloos commentaar wordt geleverd op een te massale, verbureaucratiseerde wereld) biedt verhaal, biedt pracht, biedt plezier (die schitterende Dingen!) en een pleidooi voor oplettendheid.
HET DING EN IK werd vertaald door Bart Moeyaert.