Er zijn van die prentenboeken die er al bij de eerste blik zo overtuigend uitzien dat je je niet meer afvraagt hoe ze gemaakt zijn. De platen stralen uit dat dit er zó uitzag, dat dít de hoofdpersonen waren, dat het zó was. En dan vergeet je dat er eerst géén beeldwereld geweest moet zijn. Dat - in dit geval - Marit Törnqvist die beelden gezien en bedacht moet hebben. Zo'n boek is GROTER DAN EEN DROOM dus - natuurlijk en helder vanaf de eerste seconde. Dit is een boek om rijker van te worden, om onszelf te gunnen.
De tekst van Jef Aerts is poëtisch en origineel. Een jongetje voelt het verdriet in zijn familie aan, het verdriet om het zusje dat vele jaren terug gestorven is. Maar - en dat is heel mooi - het jongetje vindt een volkomen natuurlijke manier om dat verdriet te benaderen en geneest daarmee het hele gezin. Er mag voortaan weer het leven genoten worden - kijk maar naar Törnqvists laatste plaat. Dit is een boek dat we, zeer terecht, komend jaar op alle lijstje met prijzen zullen gaan zien.
