Het is van vitaal belang voor elke literatuur dat nieuwe namen zich aandienen en dat dat nieuwe namen zijn die stevig op de deur kloppen. Zo'n nieuwe naam is die van Enne Koens. Met haar jeugdroman VOGEL schreef ze een mooi, literair uitdagend verhaal rond Berre, die het huis uit vlucht, op kamers gaat en zich dan onder de naam Elke in het volle leven stort. Enne Koens overtuigt, omdat ze originele scènes schrijft, omdat ze de woede én de wil om van alles mee te maken van Elke heel realistisch neerzet. Dit boek is geen maakseltje, waar de bedoelingen van de auteur door het verhaaltje heen schemeren, dit boek doet echt aan.
Datzelfde geldt voor Koens' recente kinderboek SAMMIE EN OPA. Via heel veel warme scènes toont de schrijfster ons de grote liefde tussen deze kleinzoon en zijn opa. De opa houdt van verhalen vertellen, en die zijn niet kinderachtig. Juist dat is misschien wel de grootste kracht van dit boek: de niet-kinderachtigheid, terwijl het toch volledig voor kinderen is, en Sammie een zeer geloofwaardig kind blijft. Dat geloofwaardige geldt ook voor hoe Koens Sammie's opa en Sammie's moeder tot leven brengt. In de tekeningen van Kees de Boer worden ons een mooie blik gegund op het samenzijn van de personages - ze zijn niet talrijk, maar ze roepen veel op.Fijne boeken dus - en een fijne nieuwe schrijfster.
