Alles wat Jon Klassen doet is goed. En het meest geldt het misschien wel voor zijn eigen boeken, die waar hij ook de tekst voor schrijft. WE HEBBEN EEN HOED completeert de hoed-trilogie, die begon met IK WIL EEN HOED en DEZE HOED IS NIET VAN MIJ. En ze zijn alle drie even sterk (wat op zich al een wonder is bij een trilogie). Ze blinken uit in eenvoud van beeld en eenvoud van tekst. Daarbij is de verteltoon zo heerlijk - ook nu weer. In drie episodes word je laconiek deelgenoot gemaakt van twee schildpadjes die een hoed vinden. Maar er is een probleem, want ze zijn met z'n tweeën en er is maar één hoed. Door het simpele verhaal heen straalt een interessante overweging over wat vriendschap is. Kinderen die het verhaal voorgelezen krijgen, zelfs héél kleine kinderen al, zullen de nuances hiervan meekrijgen. Opnieuw een mirakel van een boek dus.
Dit boek werd vertaald door J.H. Gever.
In deze leestip wil ik ook nog even een onvertaald boek noemen: HOUSE HELD UP BY TREES. Een zorgvuldige natuurvertelling, geschreven door Ted Kooser, over hoe een verlaten huis langzaam door scheuten van bomen omringd wordt en later door de takken van die bomen zelf opgetild wordt. Een kalm en toch ook belangrijk verhaal. Het is prachtig getekend door Klassen. De beelden zijn monumentaal en warm en rustig tegelijkertijd. Een pleidooi voor het kijken. Ik hoop dat dit boek toch ook ooit nog eens vertaald wordt.