Het is bijna niet te geloven, maar Dolfje ontvoerd! is het eenentwintigste deel uit de Dolfje-Weerwolfje-reeks. Het éénentwintigste deel! Series die het zo lang volhouden zijn zeldzaam, maar series die een fris eenentwintigste deel hebben zijn dat zeker. Natuurlijk zijn er de vaste elementen: hoofdpersoon Dolfje verandert bij volle maan in een weerwolfje, net als zijn vriendinnetje Noura. Dolfjes liefhebbende adoptieouders zijn van de partij (leuk detail blijft dat Dolfjes vader van ánders houdt en dus soms een jurk draagt), broer en beste vriend Tim, Dolfjes opa - en natuurlijk neef Leo, die altijd goed is voor vrolijke taalverkwanselingen: 'Leo begrijptst er geen mallemoersleutel meer van'.
Het verhaal is - zoals altijd - op een aangename manier spannend. Dolfje wordt dit keer ontvoerd door zijn biologische ouders, die geld aan hem willen verdienen. Als bewaker hebben ze een soort oger ingehuurd die Stronk heet (wellicht een kleine Van Loon-knipoog naar Roald Dahls Juffrouw Bulstronk?) - en natuurlijk wordt er een reddingsoperatie op touw gezet.
Maar het charmantst is - ook zoals altijd - Van Loons warmte. De hele reeks is een pleidooi voor vriendelijk zijn, voor vriendschap, voor liefde, en specifiek dit boek spiegelt die algemene waarden vooral in de boodschap dat geadopteerd zijn niets met wel of niet 'echt' zijn te maken heeft. Voeg daarbij de fijn-heldere tekeningen en de kleine absurde grapjes (bij aardrijkskunde moeten Dolfje en Noura bijvoorbeeld serieus leren waar Babyloniënbroek ligt) en je hebt - deel éénentwintig! - weer een vintage Van Loon/Van Look. Hulde aan de makers, aanstichters van heel, heel veel leeslol.
196 pagina's, leeftijd: 6+
Bestel dit boek bij je lokale boekhandel, of anders hier.
