Het is altijd bijzonder als Do Van Ranst, een van de allergrootste Vlaamse jeugdschrijvers, een nieuw boek uitbrengt. En ook nu stelt hij weer niet teleur. Zoals altijd begint het verhaal slenterend - dat is een van de grote krachten van Van Ranst: hij wandelt ons eigenlijk het verhaal in. Er lijkt geen sprake van een strakke structuur, we treffen een verteller tegenover ons die ook niet lijkt te weten waar hij zal beginnen (in dit geval is dat de veertienjarige Alex), maar zoals altijd bij Van Ranst blijkt later in het boek dat niets toeval was en dat de auteur uitermate goed wist wat hij deed. Alex heeft een vreemde vader en een vreemde moeder, tussen wie hij voortdurend schijnt te moeten laveren. Gelukkig is er zijn zwemtalent: dat is iets van Alex zelf, en gelukkig wordt dat talent gezien door de Olympische zwemmer Yannick Agnel. Dat die bereid is om hem te begeleiden naar misschien wel een medaille, is dan ook een grote troost voor Alex. In een zowel geestig als pijnlijk verhaal brengt Van Ranst ons via Alex tot de kernvraag, namelijk: wie zijn je ouders voor jou en waarin verschil je van hen? De weg naar die vraag en de stijl maken DE ENGEL YANNICK tot een zeer bijzonder, zeer aanbevelenswaard, gelaagd en toch verslindbaar jeugdboek.
