Bibi heeft vanaf haar eerste boek een flinke blaasbalg onder de Nederlandse non-fictie voor kinderen gestoken, en sindsdien gloeit haar werk met een voortdurend sterke, heldere gloed. Met WE GINGEN ACHTER HAMSTERS AAN doet ze weer gedeeltelijk iets nieuws: ze schrijft reportages, met zichzelf als hoofdpersoon - dat zeg ik niet helemaal juist, want in feite zijn de dieren waarover ze schrijft de hoofdpersonen. Het gaat om dieren die de hulp van de dierenambulance nodig hebben. Bibi doet er vrijwilligerswerk en dat is dus de aanleiding voor deze vorm. De vorm is perfect, want de lezer wordt zo deelgenoot gemaakt van het lot van deze dieren, maar ook wil de lezer, samen met de ik-persoon (en haar mede-dierenambulance-werkers) het juiste doen, de misstappen makende baasjes uitschelden, de dierenarts assisteren, voldoen aan alle vragen van tante Lien, die de taken verdeelt, en nog veel meer. Bibi trekt je dit boek in en schrijft verhalen uit, die voelen als avonturen - ook al zou je soms willen dat ze, vanwege het dierenleed, anders afliepen, of dat ze niet nodig waren. Dichterbij kunnen we in een boek niet komen. De foto's en de bijschriften verhelderen op een duidelijke en grappige manier (een mooie bijrol voor demonstratiehond Lima) en de structuur en vormgeving (van Steef Liefting) van het boek zijn heel sterk. Weer een van Bibi's beste boeken dus.zondag 2 november 2014
WE GINGEN ACHTER HAMSTERS AAN - Bibi Dumon Tak (Querido)
Bibi heeft vanaf haar eerste boek een flinke blaasbalg onder de Nederlandse non-fictie voor kinderen gestoken, en sindsdien gloeit haar werk met een voortdurend sterke, heldere gloed. Met WE GINGEN ACHTER HAMSTERS AAN doet ze weer gedeeltelijk iets nieuws: ze schrijft reportages, met zichzelf als hoofdpersoon - dat zeg ik niet helemaal juist, want in feite zijn de dieren waarover ze schrijft de hoofdpersonen. Het gaat om dieren die de hulp van de dierenambulance nodig hebben. Bibi doet er vrijwilligerswerk en dat is dus de aanleiding voor deze vorm. De vorm is perfect, want de lezer wordt zo deelgenoot gemaakt van het lot van deze dieren, maar ook wil de lezer, samen met de ik-persoon (en haar mede-dierenambulance-werkers) het juiste doen, de misstappen makende baasjes uitschelden, de dierenarts assisteren, voldoen aan alle vragen van tante Lien, die de taken verdeelt, en nog veel meer. Bibi trekt je dit boek in en schrijft verhalen uit, die voelen als avonturen - ook al zou je soms willen dat ze, vanwege het dierenleed, anders afliepen, of dat ze niet nodig waren. Dichterbij kunnen we in een boek niet komen. De foto's en de bijschriften verhelderen op een duidelijke en grappige manier (een mooie bijrol voor demonstratiehond Lima) en de structuur en vormgeving (van Steef Liefting) van het boek zijn heel sterk. Weer een van Bibi's beste boeken dus.