Blij: er is een nieuwe Kromhout, en wel in de fantastische serie 'vermaarde schrijversfamilies'. Eerst was er de trilogie over de Engelse Bloomsbury-groep (rond Virginia Woolf), bestaande uit de delen Soldaten huilen niet, April is de wreedste maand en Vertel me wie wij waren, gevolgd door het in de lente van 2017 verschenen eerste boek over Klaus Mann, de zoon van 'tovenaar-schrijver' Thomas Mann, Een Mann.En nu is er dus En ik was zijn held. Zo enthousiast als ik de vorige keren was, zo enthousiast ben ik wéér. Het is waarlijk een uniek project dat Rindert Kromhout aan het volbrengen is.
We volgen Klaus in de begin jaren dertig van de vorige eeuw, als hij een jonge twintiger is, moe van de affaires van jongens die niet meer bij hem zijn en verslaafd aan de morfine, maar ook inmiddels auteur die veel serieuzer genomen wordt, ook door zijn eigen vader. We horen daarnaast opnieuw over zijn zus Erika, die met haar cabaret Die Pfeffermühle furore maakt in Berlijn, en zijdelings over de jongere broer Golo (van wie ik nog steeds hoop dat hij een eigen boek zal krijgen). Intussen draait Duitsland zich naar het nationaal-socialisme. Het kunstenaarsleven in München wordt onmogelijk en de familie vestigt zich in Zwitserland.
Een van de meest interessante kanten aan dit boek is de vraag in hoeverre je je moet uitspreken. Moet engagement hard of gematigd zijn, wat heeft meer effect? Klaus' oom, Heinrich Mann, is radicaal, terwijl Klaus' vader voorzichtig wil blijven. Daarmee is ook meteen de lijn naar het heden getrokken - in onze politiek hardere tijden staan ook wij voor die vraag. Een andere heel mooie parallel is de vrijheid op gendergebied die door deze familie als normaal werd beschouwd, een thema dat speelt in nagenoeg elke tegenwoordige jonge sociale groep.
Maar ook de ontmoetingen met andere schrijvers en uitgevers, en het leven in Parijs, Zürich en Amsterdam is uitermate boeiend beschreven. Waar het evenwel steeds weer om draait is de hunkering van de zoon naar de goedkeuring van de vader. Dat thema, dat decor, die schrijfstijl, deze aanpak, al die elementen samen maken En ik was zijn held weer een van de beste boeken van dit jaar. Reikhalzend uitzien maar weer. Naar meer.
