De Nederlandse titel van deze mooi gloeiende kinderroman is misleidend: dit is géén boek over circusartiesten. Datzelfde geldt voor de omslagfoto waarop we een meisje aan de trapeze zien, ook hiervan geen spoor in het boek. De hoofdpersoon van
Louisiana's way home, zoals het boek oorspronkelijk heet, is Louise Olifante, een niet-circus-meisje dat opgroeide met haar, laten we zeggen, op z'n minst onorthodoxe oma. Die haar in het begin van het boek in een auto duwt en de grens van de volgende staat overgaat om aan 'de vloek' die de familie teistert te ontsnappen. Louise begrijpt niet precies wat er gebeurt, en dat duurt ook nog een tijd. Wat volgt is een zoektocht van het dappere, innemende meisje naar mensen die vriendelijk zijn, naar een plek om te blijven. Maar het boek eindigt prachtig warm - ik verklap niks.
De vloek van de vliegende olifantes is een van de vele bijzondere boeken van DiCamillo. Uiteraard merken we dat ook in de dialogen. DiCamillo-kinderen zeggen dingen als 'Ik ben op een tragisch moment van duisternis en wanhoop in een gat gevallen'. Dit keer is de hoofdpersoon verdwaalder dan ooit, maar blijkt haar beloning (en die voor de lezer) navenant. En let op de onvergetelijke bijpersonages - vintage DiCamillo!
Dit boek werd vertaald door Harry Pallemans.
