Soms zie je een prentenboek dat alles overstijgt. Teddybleer Flora is zo'n boek, ik vind het simpelweg het mooiste boek dat ik in tijden zag. Het is een prentenboek dat het sinds verschijnen (in 1973) in Tsjechië uitstekend deed en zelfs een klassiekerstatus kreeg, en dat is goed te begrijpen.Ten eerste is er het onderwerp: een jongetje vindt een oude beer in de sneeuw. Er lijkt geen zoekende eigenaar te zijn, en dus wordt de beer, die een meisje blijkt te zijn en de naam Flora krijgt, naar huis meegenomen en zeer liefdevol opgenomen in het gezin. Het onderwerp is origineel, maar ook de vorm waarin de tekst geschreven is: op elke linkerbladzijde staan een paar korte zinnen, die als het ware de personages in het boek direct aanspreken: 'Wat heb je daar, Peter? Laat eens zien?' Die toon lijkt normaal gesproken niet aanbevelenswaardig, maar hier werkt het fantastisch.
Ten tweede zijn er de prachtige schildertekeningen. Mrázková weet in haar kinderlijk-geraffineerde stijl precies de juiste gevoelens onder de gezichtjes tevoorschijn te laten komen. Hoewel we de penseelstroken op elke bladzijde zien, en dus het maken door de tekeningen heen zien, wakkert dat op de een of andere manier de verbeelding juist aan.
Ten derde: het formaat en de boekverzorging. Het boek ziet er met zijn kleine vierkante bladzijden heel vasthebberig uit, en dan is daar ook nog de fijne textuur van het matte omslag. Ook het ontwerp door Paul Verrept is helemaal juist: overtuigend en dienend.
Ten laatste: de vertaling leest heerlijk. Vertaler uit het Tsjechisch, Edgar de Bruin, toont zich óók in de kinderliteratuur een meester.
Een felicitatie dus aan het jonge Tiptoe Print voor het vinden, omarmen en uitgeven van dit tijdloze prentenboek.
