IJzerkop is de soldatennaam van Constance - een meisje in het leger van Napoleon dus, we schrijven 1808, de strijd om Wenen. Zij is de hoofdpersoon van dit boek, maar het is maar zeer de vraag of ze wel een meisje is. 'Stans' is het gelukkigst met haar soldatenvrienden én als ze in de spiegel kijkt en een jongen ziet - oftwel: zichzelf ziet.Stans is niet de enige hoofdpersoon, ook haar jongere, veertienjarige broer Pier wordt gevolgd. Boven elk hoofdstuk staat vanuit wie we dat deel van de road novel zullen lezen. Want behalve een boek over genderrollen en vooral een historische jeugdroman is IJzerkop ook het verslag van een reis, waarbij broer en zus verschillende queestes hebben, maar elkaar wel op cruciale momenten tegenkomen.
Wat opvalt is vooral de levendigheid in dit boek. Alles beweegt, knettert, vonkt en maakt lawaai. Zintuiglijker dan IJzerkop kan een historische roman niet worden. Ook mooi: de verhoudingen binnen het gezin waar Stans en Pier uit stammen. Hun vader en moeder spelen een bijrol, maar wel een uitgediepte bijrol: we vangen bij beiden glimpen op van de dieptes van waaruit ze hun leven vormgeven.
Het heeft een tijd geduurd voor er een nieuw boek van Van Rijckeghem was (eerder schreef hij historische jeugdromans met Pat van Beirs samen, het befaamde Jonkvrouw is er een van), maar het was het wachten meer dan waard.
