Vandaag verscheen het nieuwe boek van Shaun Tan en dat is een belevenis. Niet alleen omdat de Nederlandse editie een maand vóór de Engelstalige verschijnt, maar vooral omdat deze Verhalen uit de binnenstad zo wondermooi en zo bijzondermooi is dat hij naar de top van de Shaun-Tan-titels schiet (die op zichzelf al in de top van de geïllustreerde literatuur staan).In een heerlijk dik boek lezen we vijfentwintig Tan-verhalen waarin steeds een dier voorkomt. Een dier dat op de een of andere bizarre manier in een menselijke omgeving is geplaatst. Of dat nu een grote grijze jak is die verslaafde arbeiders troost biedt na het werk, of een groep nijlpaarden in de geheime dromen van een kindergenie, een grote hangende orka boven de stad, of de tijgers die overal om ons heen sluipen en waar een groep mensen een sterke remedie tegen heeft bedacht (maskers op het achterhoofd dragen).
Het gaat eigenlijk steeds over hoe we leven, en aan welke vergeten waarheid dieren ons herinneren. Alle verhalen (soms een gedicht) zijn intrigerend (en niet simpel, dit is geen kinderbundel), maar dat over de beren die de mensheid aanklagen omdat we al jaren alleen maar volgens ons eigen rechts- en financiële systeem redeneren, terwijl er allerlei andere systemen en wetten bestaan waar we geen weet van hebben en waarin we zware verliezers en ernstige overtreders zijn - dat verhaal dus, legt misschien wel iets van de kern van dit boek bloot.
Elk van de verhalen wordt gevolgd door een fantastische plaat. Het procedé van eerst een verhaal lezen, daarna omslaan en dan pas de beeldversie van dat verhaal zien - beide van de hand van een en dezelfde persoon - is heel spannend. Natuurlijk zijn de platen van Tan weer gloeiend van kleur en vorm.
En dan is er nog de geweldige vertaling van Eva Gerlach. Wat een klus moet dat geweest zijn! Maar - als je dit boek leest dan denk je bij wijze van spreken niet alleen: wat schrijft Tan mooi, maar ook: wat schrijft Tan mooi Nederlands.
Alles bij elkaar genomen is dit boek zo volkomen eigengereid en origineel dat het al op de cover zijn eigen hoge standaard stelt - en daar dan van het eerste verhaal tot aan het laatste beeld rijkelijk aan voldoet.
