EEN ZEE VAN LIEFDE - Pieter Gaudesaboos (Lannoo)

Gisteravond kreeg Een zee van liefde zowel de publieks-Boon als de jury-Boon, de nieuwe grote literatuurprijs van Vlaanderen. Ik las het boek al veel eerder, maar schreef er nog niet over, en dat kan natuurlijk niet.

Pieter Gaudesaboos is al jaren inventief en avontuurlijk prentenboekmaker met schitterende boeken als Toen oma plots verdween en nog niet lang geleden het ontroerende boek over adoptie: Klein verhaal met een hart. Was Gaudesaboos vooral speels in het begin van zijn carrière, nu is hij, zonder de speelsheid helemaal te verliezen, ook een maker die weet te ontroeren. Steeds vaker wendt hij zich tot de simpele, belangrijke zaken van een leven: nabijheid, vriendschap, liefde. Een zee van liefde is daar het hoogtepunt van. 

Pinguïn beseft het al een tijdje: hij is verliefd op Beer. Iedereen die zoiets al eens meegemaakt heeft zal zich herkennen in de eerste bladzijden van het boek, waarop Pinguïn al zijn moed bij elkaar raapt, een zee van aarzeling en twijfel overzwemt (in het boek is het een letterlijke zee, mooi zinnebeeld), diep ademhaalt en bij Beer aanklopt. Beer is overvallen en reageert niet direct met de boodschap die Pinguïn wil horen. Hoe moet deze relatie - of vriendschap - nu verder? Gaudesaboos heeft al die fijne én lastige fases van zo'n liefde die zich vriendschap moet laten noemen warm, sterk en simpel verbeeld. Het is ongelooflijk hoe een boek met zulke heldere beelden en heldere kleuren (Gaudesaboos houdt zijn bonte palet heel krachtig in bedwang) zo'n complexe relationele situatie precies weet te treffen. Daarmee is Een zee van liefde (spoiler: het boek heet niet voor niets zo) een zeldzaam geslaagd boek dat universeel is doordat de maker er zijn puurste hart in heeft gelegd.

80 pagina's, leeftijd: 4+. Koop of bestel dit boek bij je lokale boekhandel, of anders hier.

WALVISSEN AAN WAL - Nick Bland (Leopold) - GASTON - Kelly Dipucchio & Christian Robinson (Gottmer)

Twee prentenboeken die internationaal furure maakten, beide aaibaar, beide met een mooie boodschap - en ze zijn nu in het Nederlands vertaald. 

Wat aan Gaston meteen opvalt is de fantastische vlakcontrole die tekenaar Christian Robinson tentoonspreidt. Elke pagina is volledig in balans. Je zou hem willen vragen voor omslagen van romans, voor het beschilderen van je lege muur en voor de poster boven je bed. Met de prettige kwaststreken (waarvan je de textuur in de tekeningen ziet) doet zijn werk denken aan dat van kunstenaar Klaas Gubbels. Het verhaal van Dipucchio is een pleidooi voor innerlijk versus uiterlijk, voor erachter komen wie je bent. Daarnaast is de twinkeling in haar zinnen nooit ver weg.

In Walvissen aan wal valt vooral de warmte op. Om als tekenaar van grote grijze vlakken (die walvissen als hoofdonderwerp onontkoombaar van je vragen) iets vriendelijks en gloeiends te maken is een flinke prestatie. De combinatie met het tekenen van mensen in geloofwaardige beweging is niet simpel, maar Bland lukt het. Na de absurde inzet van het boek valt de belangrijke boodschap aan het eind des te scherper op, maar het boek is door het beeldende werk veel meer dan alleen de moraal. 

Gaston werd vertaald door J.H. Gever, Walvissen aan wal door Studio Bos. 

Beide boeken: 40 pagina's, leeftijd: 5+. Koop of bestel ze bij je lokale boekhandel, of anders hier (Gaston) of hier (Walvissen).

GEM, HET VERHAAL VAN EEN REUS - Annemarie van Haeringen (Leopold)

Heel vaak hebben de boeken die door Annemarie van Haeringen niet alleen getekend maar ook geschreven worden een interessante invalshoek - ook dit keer weer, want: een biografie van een reus, zagen we dat vaker in een prentenboek? Het gaat dit keer ook nog eens om een gewone reus, dus geen megagrote of piepkleine, maar een gemiddelde. Vandaar zijn naam, Gem, afkorting van 'gemiddeld'. 

Op de eerste schutbladen zien we hem met zijn benen op een stel bergen staan. Zijn broek is te kort en zijn nagels lijken blij gelakt. Op de titelpagina zien we hem al wat verder in beeld: zittend, over de volledige spreadbreedte, in een streepjespak. Maar zijn hoofd past nog niet op de pagina. Daarvoor moeten we omslaan, en dan, op de eerste dubbele pagina van het boek, zien we Gem in vol ornaat staan, terwijl hij met een olifant knuffelt. Slaan we nog eens om, dan begint zijn levensverhaal. 

Opnieuw is het heerlijk om te zien welke informatie Van Haeringen in de tekst en welke ze in de tekeningen prijsgeeft. Dat Gem olifanten als huisdier houdt (die, vanwege de verhoudingen, steevast als min-beetsje over de bladzijden kruipen) zien we bijvoorbeeld veel eerder en veel vaker dan dat we het in de tekst lezen. Het verhaal, en Gems leven, neemt een wending wanneer er een reuzenzeemeermin - letterlijk - opduikt, en met een tevreden gevoel, maar verwend door de fijne, onvoorspelbare details, doen we dit zo niet gemiddelde boek dicht.

32 pagina's, leeftijd: 5+. Koop of bestel dit boek bij je lokale boekwinkel, of anders hier. 

HET GROTE LEVEN VAN KLEINE FONS - Henry Lloyd (Querido)

Schrijver Daan Remmerts de Vries verraste enige tijd geleden met een nieuw pseudoniem, dat van Henry Lloyd. Of eigenlijk ook met twéé nieuwe pseudoniemen, want ook de door hem gemaakte tekeningen verschenen onder een andere naam, die van Laurens Rawie. Maar de grootste verrassing waren de boeken zelf, eerst Flin, of de verloren liefde van een eenhoorn (2019) en toen Prinses Nola en haar waardeloze prins (2020). Het waren boeken uit een nieuw universum, met modern denkende sprookjesfiguren, een dwerg met twee hoofden en een laconieke eenhoorn. Daan Remmerts de Vries werd intussen bekroond met de Theo Thijssenprijs, en het is aannemelijk dat de jury op tijd heeft begrepen dat Henry Lloyd DRdV was, want deze boeken horen tot het beste uit zijn oeuvre. En nu is er een derde deel, Het grote leven van kleine Fons. 

Opnieuw is het genieten van de handomdraaien waarmee Henry Lloyd/Daan Remmerts de Vries een nieuwe scène inleidt. Zoals deze: 'Het wordt winter. De avonden beginnen vroeg, de ochtenden beginnen laat.' In al zijn simpelheid is dat een heerlijke openingszet. Ook heel tekenend: hoe de schrijver zowel heel modern taalgebruik ('Dat dácht ik niet!') weet te combineren met oude verteltaal ('balorig', 'meewarig'). 

En opnieuw is het genieten van het verhaal áchter het verhaal. Hoofdpersonen zijn dit keer de kleine Fons (de zoon van vorige personages) en Tara, een meisje dat weinig geluk heeft gehad in haar leven en nu zich als jonge heks in het bos heeft gevestigd. Hoewel Het grote leven van kleine Fons van start gaat als een avonturenverhaal, compleet met ridderaspiraties en zwaardgevechten, eindigt het heel anders (wat niet verklapt moet worden, maar laten we zeggen dat het niet voor niets is dat Lloyd in het begin van het boek Fons geen acht laat slaan op het feit dat zijn paard een merrie is, hij noemt haar Franz). Daarmee doet de schrijver iets bijzonders: in de vorm van een sprookje, of nee, in de vorm van een satire op een sprookje, of nee, in de vorm van een psychologische avonturenroman, of nee, in de vorm van een mix van dat alles schreef hij óók een geslaagde coming-of-ageroman, waarin het erom gaat dat je moet ontdekken wie je bent: draak of heks - en hoe je die rollen kunt doorbreken. 

336 pagina's, leeftijd: 10+. Koop of bestel dit boek bij je lokale boekhandel, of anders hier.