Je ziet Simon voor je, tijdens het lezen van zijn boek: zo'n vrolijke, ook wel wat kwetsbare jongen, met een blij kapsel en het hart op de tong. En je weet - omdat je zijn boek leest - dat hij een geheime liefde heeft: Blue. Die misschien/zeker bij hem op school zit, maar net als Simon nog niet uit de kast is en dus de verborgenheid van de digitale wereld verkiest. Maar ook digitaal kun je smoorverliefd worden. Dat gebeurt de twee jongens dus, en het is heerlijk om hun door verlangen geladen mails te lezen.
Simon is verder ook gewoon een Amerikaanse tiener, die praat met z'n vrienden en vriendinnen zoals je denkt dat een Amerikaanse tiener praat, inclusief verwijzingen naar lievelingskoekjes, naar lievelingsmuziek en naar lievelingstv-programma's. Schrijfster Becky Albertalli doopt het boek in babbeligheid, maar vooral ook in liefde en warmte. Je wilt de hele tijd terug naar de draaikolk waarin Simon meegesleept wordt en, anders dan bij vele vroegere boeken waarin jongens en meisjes hun coming out moesten beleven, word je er ook gewoon blij van. Een echt feelgoodboek.
Dit boek werd vertaald door Astrid Staartjes.