Op de cover staat een jongetje dat op zijn buik een aantal genummerde stippen tot een tekening verbindt - en dat is een mooie metafoor voor opgroeien: we maken een stippenpatroon af totdat we een idee hebben van hoe we onszelf kunnen uittekenen. De tekst van JIJ TUSSEN VELE ANDEREN is geen verhaal, Siska Goeminne schreef een licht-filosofische tekst die aangeeft dat er weliswaar vele, vele mensen om je heen zijn, maar dat jij altijd uniek zult blijven.Mooi, maar dit boek is vooral het boek van Merel Eyckerman. Op elke bladzijde verbaas je je weer over haar fijnzinnige kracht. Blader het door en zie hoe knap ze is in het opbouwen van de pagina's. De kijklijnen zijn nu weer dwarrelend over de pagina, dan weer cirkelend om een centraal gegeven, dan vooral verstrooid, als in een zoekplaat. En dan die prachtige kleurvoering: in zacht palet maakt ze een bont geheel dat evenwel nooit de voorstelling overvleugelt. Er zijn heel wat mensfiguurtjes waar je een klein schilderijtje van zou willen hebben: van de prachtige Afrikaanse moeder met haar baby op de rug tot vooral de jongen die met zijn Stromae-kleren zijn sokken ophijst. Naast een passage over geluk versus depressie tekent Eyckerman een gebogen man die een zwarte wolk op zijn rug meetorst, maar de bovenkant van de wolk kleurt roze, en daar ligt een dame in bloemetjespak van het vervoerd worden te genieten. Eyckerman heeft van JIJ TUSSEN VELE ANDEREN een verrukkelijk prentenboek gemaakt.
