Lydia Rood - sowieso een van de beste en meest geëngageerde kinderboekschrijvers van ons land - is hét boegbeeld van Stichting De Schoolschrijver. Ze zet zich met tweehonderd procent in voor meer verhalen en meer literatuur op scholen waar dat aspect misschien onderbelicht is. Dat ze zich daarnaast ook volledig solidair verklaart met de kinderen die ze begeleidt blijkt eens te meer uit boeken als ALI'S OORLOG en het zojuist verschenen XINIA'S WRAAK. Die boeken (hopelijk wordt het een nieuwe reeks) zijn gebaseerd op de verhalen die de kinderen van haar Schoolschrijverschool schreven en vertelden. In dit boek is dat vooral het verhaal van Jezennia Boateng.
Het is een indringend boek geworden - over gepest worden, niet alleen vanwege je lichaamsgewicht, maar vooral ook vanwege je kleur. Xinia heeft een beste vriendin, Brit, en een nieuw in de klas gekomen jongen, Luke, die aardig tegen haar doet. Hoopt ze. Maar ook Brit en Luke verdrinken in de zee van sociale hardheid die er in de klas heerst. Na een nare dag in een pretpark, waar het pesten tot een hoogtepunt komt, haakt Xinia af. Met flashbacks, in een heldere stijl, vertelt Rood de geschiedenis van het pesten. Het is ongelooflijk hoe dicht de schrijfster bij de werkelijke werkelijkheid van de kinderen van nu weet te komen. Het groepswhatsapp-gesprek geeft een inkijk in hoe onbarmhartig er nu geappt wordt. Daarmee is dit boek, dat van pestdieptepunt tot de realisatie dat je je leven om kunt draaien gaat en eigenlijk de dagelijkse lange arm van racisme laat zien, een belangrijke bijdrage aan het nog lang niet voldoende gevoerde discours binnen de kinderliteratuur: het discours dat over kleur, over representatie, over bemoediging en over inclusiviteit zou moeten gaan.