Op pagina 302 zegt een van de hoofdpersonen uit dit boek: 'Dit is wat leven is. Leven is waar je slaapt en wat je ziet als je 's morgens wakker wordt en aan wie je je rare droom vertelt en wat voor ontbijt je eet en met wie. Leven is niet iets wat je overkomt. Het is iets wat je zelf de hele tijd doet.'En dat laat zien welke ontdekking Bridge, Emily, Celeste, Tabitha en Sherm (de vijf jonge protagonisten) elk voor zich doen - hoe het leven is en hoe het zich voortrolt als de tijd dat ook doet. Wie ze zijn, wie ze waren en wie ze morgen zijn. Schrijfster Rebecca Stead, die we kennen van ALS JE TERUGKOMT en DE SPIONNENCLUB, kiest niet voor de meest gangbare young-adult-books-weg: een dappere hoofdpersoon in extreme omstandigheden, met moed en liefde en hoogspanning. Ze kiest er juist voor om te laten zien hoe 'gewone' meisjes (en één 'gewone' jongen) hun leven leren te leven. Dat doet ze in korte, fijn geschreven hoofdstukken en met een bijzondere constructie: van één van de hoofdpersonen weten we pas laat wat haar beweegt en wat er nu eigenlijk precies gebeurd is. Daarin, en ook in de beginkeuzes van het boek, is dit boek uitzonderlijk. Ik heb er erg van genoten en wilde er met plezier steeds weer naar terug - om weer even verder te kunnen lezen.
Dit boek werd vertaald door Jenny de Jonge.
