De beste boeken zijn van alles tegelijkertijd. GIPS van Anna Woltz is zo'n 'beste boek'. Het is een romantische komedie, een familiefilm en een coming-of-age-verhaal in één. Het is spannend en grappig en ontroerend in één. Net als in haar vorige boek HONDERD UUR NACHT plaatst ze een aantal kinderen van ongelijke leeftijd bij elkaar in een bel van tijd en een bel van plaats. Bij GIPS: hoofdpersoon Fitz van 12 (plus zusje Bente), hunk Adam van 15 en de veel jongere Primula. Ze ontmoeten elkaar in een ziekenhuis, elk in dringende, levensdefiniërende omstandigheden, en het ziekenhuis raakt (op een mildere manier dan in HONDERD UUR NACHT) afgesloten van de buitenwereld, in dit geval doordat het ernstig sneeuwt. Daar, in die bepalende (bijna) eenheid van tijd en plaats laat Woltz haar personages groots en warmhartig elkaar afstoten en elkaar omarmen, en weer schrijft ze daarmee een uitmuntend boek. Door de humor van Woltz en haar goed gedoseerde gevoel voor absurditeit en dialoog, maar vooral ook door haar begrip en mededogen, is GIPS een voorhoede-verhaal. Wie het leest zou het wel op zijn hand willen schrijven, of desnoods op zijn voorhoofd: WAT. IS. DIT. GOED.
zondag 10 mei 2015
GIPS - ANNA WOLTZ (Querido)
De beste boeken zijn van alles tegelijkertijd. GIPS van Anna Woltz is zo'n 'beste boek'. Het is een romantische komedie, een familiefilm en een coming-of-age-verhaal in één. Het is spannend en grappig en ontroerend in één. Net als in haar vorige boek HONDERD UUR NACHT plaatst ze een aantal kinderen van ongelijke leeftijd bij elkaar in een bel van tijd en een bel van plaats. Bij GIPS: hoofdpersoon Fitz van 12 (plus zusje Bente), hunk Adam van 15 en de veel jongere Primula. Ze ontmoeten elkaar in een ziekenhuis, elk in dringende, levensdefiniërende omstandigheden, en het ziekenhuis raakt (op een mildere manier dan in HONDERD UUR NACHT) afgesloten van de buitenwereld, in dit geval doordat het ernstig sneeuwt. Daar, in die bepalende (bijna) eenheid van tijd en plaats laat Woltz haar personages groots en warmhartig elkaar afstoten en elkaar omarmen, en weer schrijft ze daarmee een uitmuntend boek. Door de humor van Woltz en haar goed gedoseerde gevoel voor absurditeit en dialoog, maar vooral ook door haar begrip en mededogen, is GIPS een voorhoede-verhaal. Wie het leest zou het wel op zijn hand willen schrijven, of desnoods op zijn voorhoofd: WAT. IS. DIT. GOED.
