Na het al heel bijzondere eerste Het geheim van het Nachtegaalbos van schrijfster Lucy Strange, is afgelopen jaar haar tweede kinderroman verschenen en gelukkig vrij snel (op een heerlijke manier) door Aleid van Eekelen-Benders vertaald.Het motto is van Charles Dickens en geeft - achteraf gezien - de essentie van het boek weer: 'Want ons levenspad... is nu ruw en rotsachtig, en het is aan ons het te effenen.' Het verhaal dat zich rond het begin van de Tweede Wereldoorlog afspeelt aan de zuidoostkust van Engeland begint met de kennismaking met het gezin dat centraal staat (vader, moeder, twee zusjes, we maken het avontuur mee door de ogen van de jongste, Petra) en met de legende over de 'Vier Dochters' die de vader aan zijn kinderen vertelt. Die 'Vier Dochters' zijn stenen beelden uit de oudheid die uitkijken over zee vanaf een klif en in een halve cirkel voor de vuurtoren staan, waarin het gezin woont.
Wie Ons kasteel aan zee leest waant zich op die klif en in die vuurtoren. Strange beschrijft het uitzicht, het weer, de omgeving zo levendig, zonder al te poëtisch te worden, dat je je dáár bevindt. Maar dat is maar een van haar auteurskwaliteiten. Wat volgt is een zorgvuldig verteld onstuimig verhaal, waarin de twee meisjes niet gespaard worden. 'Ruw en rotsachtig' is hun leven, en ze moeten tussen verraad, trouw, dood en hoop hun eigen weg zien te effenen. De wereld staat in brand, de oorlog dreigt, en Petra komt werkelijk voor de keuze te staan: wiens kant kies je, waar ligt je loyaliteit.
Ons kasteel aan zee is een boek dat raakt aan waar het in het leven echt om gaat, maar tegelijkertijd wil je niet stoppen met lezen, omdat het ook nog eens ongemeen spannend is. En dus is het nu reikhalzend uitkijken naar Lucy Strange's derde boek, want hier is een auteur opgestaan die we moeten blijven volgen.
Koop dit boek bij je lokale boekhandel of bestel het hier.
