Voor de derde keer, na Survival en Niemands meisje schreef Lydia Rood over de inmiddels negentienjarige Liesbeth. In die twee eerdere delen was ze respectievelijk dertien en zeventien. Het eerste boek speelde tijdens een kamp, het tweede bestond uit de therapieverslagen na een suïcidepoging, en nu is er Blauwtje, dat een nog breder zicht biedt op Liesbeth.
Maar het interessante is: hoe meer we over Liesbeth lezen, hoe meer vragen er te beantwoorden zijn. In dit boek werpt Liesbeth zelf die vragen op. Blauwtje is één groot zelfonderzoek dat zich afspeelt tijdens een tiendelig kamp voor autistische jongeren, waar Liesbeth als begeleidster van haar stiefbroer Franta meegaat. Beer, Liesbeths geliefde, is de leider van het kamp. Voor een meisje als Liesbeth (ze doet een test die haar moeder haar toestuurt, waarin ze laag scoort op herkennen van emoties in gezichten) is het leren kennen van heel veel nieuwe leeftijdsgenoten aanleiding voor twijfel, voor vraagtekens, voor onbesuisde acties - en in Blauwtje is dat allemaal vastgelegd in één grote werveling van mails, brieven, schema's, notulen van vergaderingen, appconversaties, teksten op bierviltjes en op ongebruikte rouwkaarten.
Lydia Rood heeft er een orkaan van een boek van gemaakt. De lezer stuitert door het boek heen, peinst mee, holt mee, twijfelt mee - en daarmee is Blauwtje een fantastische opvolger van de vorige twee boeken, en als geheel zijn deze drie boeken met geen andere trilogie te vergelijken. Allemaal samen zijn ze één grote bonk op tafel.
320 pagina's, leeftijd: 15+
Bestel dit boek bij je lokale boekwinkel, of anders hier.