FRITZI EN DE RAZENDE SCHOEN - Catharina Valckx (Gottmer)

Er zijn maar weinig schrijvers en tekenaars die zo goed wegkomen met geinig absurdisme als Catharina Valckx. Ook in haar nieuwste boek, FRITZI EN DE RAZENDE SCHOEN, weer. Fritzi is een dame die op pad gaat en een klein rennend olifantje tegenkomt. Maar ook een slak die twee stoelen bezit (maar geen huis) en een gemene, rennende schoen. Het doet hier en daar een beetje denken aan het vroege werk van Wim Hofman, al is dit een korter en daardoor misschien ook wat toegankelijker verhaal. De tekeningen zijn al even vanzelfsprekend en helder als de tekst. Een fijne nieuwe Valckx, vooral ook met die venijnig-vrolijke laatste bladzijde.

DIT BOEK IS VOOR JOU - Sanne te Loo (Lemniscaat) en IK WIL EEN LEEUW! - Annemarie van der Eem & Mark Janssen (Lemniscaat)

Twee nieuwe, grote prentenboeken bij Lemniscaat, en twee keer kijkgenot.
In DIT BOEK IS VOOR JOU vertelt Sanne te Loo het verhaal van de ontmoeting van een jongetje met een oude kunstenaar (Anselmo). De kunst en het schilderen verbindt hen. Het is een groot plezier om in deze wereld, door Te Loo geschapen, binnen te mogen stappen. Met ruim kleurgebruik en brede taferelen betovert ze de kijker. De laatste plaat, inclusief schilder en tapir en panter en schildpad en lopende tubetjes verf, is ronduit heerlijk.

Ook in IK WIL EEN LEEUW! gaat het om voorstellingsvermogen. De kleine hoofdpersoon ziet allerlei dieren voor zich die hij wel als huisdier zou willen hebben. Van tijgers tot apen tot nijlpaarden en geiten. Dat levert fantastische spreads op waarin het jongetje zichzelf op de rug van een papegaai of onder de sik van een geit denkt. Die platen zijn afgewisseld met binnenhuis-taferelen. Die platen zijn misschien nog fijner: rekken met potten en pannen en glazen boven een fornuis, de krul van een majestueuze trap - dat soort platen zagen we nog niet veel van Mark Janssen, en ze overtuigen met een flinke kleur- en ensceneringskracht.    

DE LOVEBUS - Tjibbe Veldkamp (Querido)

Wat willen we, als we een boek openslaan en beginnen te lezen? Aan onze bretels erin gesleurd worden. Wat willen we als we verder en verder komen in een boek? Dat het verhaal zich verdiept en dat we van de personages gaan houden. Dat gebeurt allemaal in het geweldige DE LOVEBUS van Tjibbe Veldkamp.
Veldkamp trekt ons mee naar een bijzondere tijd (de jaren zeventig) en naar een bijzondere plaats (het platteland van Groningen). Daar speelt zich het verhaal van DE LOVEBUS af, in de loop van enkele uren. Veldkamp beheerst het uitgooien van spanningsvisjes volledig - zo weten we aan het begin dat er mensen vermoord zullen worden, dat er iets fataals gebeurt, maar we weten niet wíé en we weten niet wannéér of hoe. Heel langzaam, met stapjes vooruit en achteruit, voert de schrijver ons naar het eind.
En dat gebeurt allemaal in knisperheldere taal. Er is geen vaagheid, maar er zijn wél nuances. Er is streektaal (Gronings), en dat maakt het verhaal niet moeilijker, maar échter. Er is een keur aan personages, maar we volgen ze stuk voor stuk, hoe klein hun rol ook is.
Er zijn dus veel redenen om van dit boek te houden. Als een boekenjaar zo aanvangt, is het meteen al geslaagd.