Dat zet de toon. Vince spreekt luid en duidelijk door alle bladzijden heen, vanaf zin één is hij een blije, sterke, romantische, dromerige tot ons sprekende jongen van nu. In de metro tuurt hij naar mooie jongens en tekent hun portret in woorden op in zijn gestolen-jongenslogboek. Hij leest het ene boek na het andere, somt zijn verliefdheden op acteurs uit homofilms op (waaronder die op Gijs Blom uit Jongens), hij stuurt DM's aan zijn favoriete gay-pornoster, er zijn voetnoten met terzijdes, er zijn ZINNEN DIE NIET ANDERS DAN IN HUN EENTJE OP EEN BLADZIJDE KUNNEN STAAN - en er is de hele tijd maar géén liefde. Tot er wel een liefde is. En o, wat is die liefde dan groot en fysiek. In Een liefde kun je niet anders dan meekloppen (met je hart) en er is onzekerheid, er is geilheid (nogal zeldzaam in een YA), er is poëzie en er is spattend proza. En dan, aan het eind -
Nou ja, daarvoor moet je het boek tot je nemen. Een liefde is waarlijk een roman zoals je zelden leest. Nou ja, leest? Je hogesnelheidstreint er doorheen. Met een fijn omslag van Floor de Goede en een sterke vertaling van Jacques Dohmen en Vincent Oostelbos (een vertaler met bijna dezelfde naam als de hoofdpersoon, hoe toevallig kan het zijn) kan ik je garanderen dat je het daarna aan duizend vrienden cadeau wilt doen. En dan is er ook nog een tweede en derde deel.
296 pagina's, leeftijd: 15+. Koop of bestel die boek bij je lokale boekhandel, of anders hier.