Als Gozert er is, is het leven van Ties een groot avontuur. Trollen moeten gevangen genomen worden, er verschijnen maaltijdmonsters op zijn bord, er moeten branden geblust worden en wilde dansfeesten georganiseerd. Alleen - Gozert is niet echt. Dat zeggen de volwassenen om Ties heen. Ties werpt tegen dat Gozert geen denkbeeldige, maar een onzíchtbare vriend is, maar de zaken lopen zo uit de hand dat Ties naar Huize Hoopvol wordt gebracht, waar hij therapie en medicatie zal krijgen. Met als doel: Gozert vergeten. Dat lukt wel én niet, en dat heeft weer met Luna te maken, een meisje dat al in de instelling woont, omdat ze stemmen hoort.Gozert werd al behoorlijk geprezen, en daar sluit ik me volledig bij aan. Aan kinderromans kunnen vele eisen gesteld worden, maar als een verhaal én grappig én spannend én ontroerend is (en dat is Gozert), dan kan er niet veel meer fout. De gesprekken van Ties en Gozert zijn heel geestig, de opzet van het boek is bijzonder spannend: Ties wil Gozert niet kwijtraken, maar moet nou juist dát doen, en de manier waarop dat gebeurt (of niet gebeurt) legt een onderliggend verhaal bloot en dat is heel ontroerend. Pieter Koolwijk schreef niet alleen een bruisend boek, maar vooral ook een boek met een bodem eronder.
Om dit alles te staven nog een fragment - Ties praat met Luna over een ánder meisje dat volgens Ties niet op de afdeling met zware medicatie zou moeten zitten, alleen omdat ze gelooft dat ze uit de toekomst komt.
'Nou,' zei ik. 'Ze hoort daar niet te zitten. Ze is niet gek. Mensen moeten haar helpen om weer terug naar haar eigen tijd te reizen.'
'Maar zijn er wel mensen die haar geloven?'
'Ik...' zei ik. 'Ik geloof haar.'
Luna glimlachte. Het was de mooiste glimlach die ik ooit had gezien. Een glimlach die op een foto thuishoorde. Een foto in het woordenboek, bij het woord 'mooi'.
'En zijn er ook mensen die jou geloven?' vroeg ze.
Spannend, grappig, ontroerend, dat zijn de kwalificaties die passen bij dit boek, ik zei het al. Maar het einde van het boek voegt daar nog iets aan toe. Dat maakt dat je na afloop nog een tijdlang verder wilt denken. Kan dit? Hoe zit het eigenlijk met 'echt' en niet-echt'? Gozert noopt tot grinniken, tot verder- en verderlezen én tot nadenken. Van een kinderboek valt niet veel meer te wensen.
254 bladzijden, leeftijd: 9+
Koop dit boek bij je lokale boekhandel, of bestel het hier.
